بعد از مدتها از دیروز اعصابم به هم ریخته، دلم میخواد برم و مسببش رو به چندین روش ممکن و ناممکن جر و واجر کنم!
یکی از مهمترین دلایل زدگیم از دین و هر چه هست اینه که ایها المومنون و مومناتی که دور و برم دیدم بدترین آیه های دین داری بودن!
آدمی که نماز میخونه، روزه میگیره، غیبت میکنه و سرش همیشه توو ک.و.ن زندگی دیگرانه!
این چند روز یکی از همین دیندارن و نمازگزاران یه جوری ریده توو اعصاب من با کارهاش، حرفاش و فضولیاش که رفتارم با بچه ی دو ساله عین سگ شده و از خدا خواستم نماز و روزه ای که میگیره بزنه به کمرش!
بازم حالم شد مثل قبل، دندونمم درد گرفته، خدا لعنتش کنه، خسته م ازش، خیلی
پ.ن
نظرات رو میبندم، دلم نصیحت شنیدن نمیخواد :)
درباره این سایت